การช่างและการดนตรีเป็นสิ่งที่ทรงโปรดพิเศษมากกว่าอย่างอื่น ทรงมีพร้อมทั้งหีบเสียงและเครื่องดนตรีชนิดต่าง ๆ
ทรงสนพระทัยและทรงอ่านหนังสือทั้งหลายบรรดาที่เกี่ยวกับดนตรี และประวัตินักดนตรีที่มีชื่อเสียงของโลก นอกจากหนังสือเหล่านั้น ยังทรงมีแผ่นเสียงเพลงที่บรรเลงโดยนักดนตรีที่มีนามอุโฆษเหล่านั้นด้วย ทั้งนี้เพื่อที่จะทรงศึกษาและทรงเปรียบดูว่า ใครเล่นได้ดีที่สุดในเครื่องดนตรีชนิดนั้น ๆ อนึ่งในบรรดาเครื่องดนตรีที่ทรงโปรดนั้นปรากฏว่า แคลริเนท , แซกโซโพนและทรัมเป็ตเป็นเครื่องดนตรีที่ทรงโปรดมากที่สุด
สำหรับด้านการช่างนั้น ทรงโปรดหุ่นจำลองต่าง ๆ เช่นเรือใบเรือรบเป็นต้น ในคราวเสด็จนิวัตเมืองไทย ตอนก่อนสงครามโลก ได้ทรงจำลองเรืองรบหลวงศรีอยุธยาจนเป็นผลสำเร็จ ครั้นแล้วเจ้าพระยารามราฆพก็ได้ทูลขอพระราชทานไปสำหรับให้พ่อค้าประชาชนได้ประมูลราคากันเพื่อเก็บเงินบำรุงโรงพยาบาลปราบวัณโรค ทรงถ่ายรูปไว้แล้วพระราชทานให้ไปตามประสงค์ ปรากฏว่า น.ส.เลอลักษณ์ เศรษฐบุตร ได้ประมูลซื้อไปเป็นเงินถึง 20,000 บาท
อนึ่ง แม้แต่รูปเรือลำนั้นที่ทรงถ่ายโดยฝีพระหัตถ์นายสหัท มหาคุณ เป็นผู้ประมูลซื้อไปถึงรูปละ 3,000 บาท
พระราชกรณียกิจอดิเรก (Hobby) นอกเหนือไปจากที่กล่าวแล้วก็คือ ทรงพระราชนิพนธ์เพลงต่าง ๆ ปรากฏว่า พระองค์ได้ทรงนิพนธ์เพลงต่าง ๆ ไว้หลายเพลง มีอาทิเช่น ๑. เพลงสายฝน ๒. เพลงใกล้รุ่ง ๓. เพลงชะตาชีวิต ๔. เพลงยามเย็น ๕. เพลงแสนเทียน ๖. เพลงประจำจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย
พระราชกรณียกจิอดิเรกที่ทรงโปรดมากอีกประการหนึ่งก็คือ การเล่นกล้องถ่ายรูป ปรากฏว่า ได้ทรงสนพระทัยมาตั้งแต่พระชนมายุได้ 8 พรรษา จวบจนกระทั่งทุกวันนี้ เราอาจกล่าวได้ว่า พระองค์ทรงเป็นนักถ่ายรูปที่มีความสามารถและฝีพระหัตถ์เยี่ยมด้วยผู้หนึ่ง พระองค์ทรงมีพร้อมทั้งกล้องธรรมดาและกล้องถ่ายภาพยนตร์ เรื่องนี้เราจะพบเสมอว่า รูปภาพที่เกี่ยวกับพระบรมราชินี และพระราชโอรสธิดาที่พระราชทาน (แจก) แก่หนังสือพิมพ์ต่าง ๆ นั้น เป็นภาพที่ทรงถ่ายโดยฝีพระหัตถ์แทบทั้งนั้น เราคงจำภาพประทับใจได้ว่า ในคราวโดยเสด็จพระบรมเชษฐาธิราช พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล สู่ประเทศไทยในปีพุทธศักราช 2481 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ซึ่งขณะนั้นทรงดำรงพระยศเป็นพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าภูมิพลอดุลยเดช ทรงย่างพระบาทเสด็จจากเรือรบหลวงศรีอยุธยา เรือพระที่นั่ง ในชุดฉลองพระองค์สีขาว พระสนับเพลาสั้นแบบเยาวชน ทรงมีกล้องห้อยอยู่บนพระศอ พอทรงก้าวลงจากเรือรบหลวงพระที่นั่ง ศรีอยุธยา ก็ทรงยกกล้องถ่ายภาพประชาชนที่ไปคอยรับเสด็จด้วยพระอิริยาบถทะมัดทะแมงและว่องไวยิ่งนัก บ่งแสดงให้เห็นว่า ทรงมีความชำนาญมากในเรื่องนี้
ฉันเป็นกษัตริย์ก็จริง แต่ก็มีอาชีพเป็นช่างภาพของ น.ส.พ.สแตนดาร์ด ได้เงินเดือน ๆ ละ 100 บาท ตั้งหลายปีมาแล้ว จนบัดนี้เขายังไม่ได้ขึ้นเงินเดือนให้สักที เขาก็คงให้ 100 บาท อยู่เรื่อยมา พระองค์ตรัสกับผู้ใกล้ชิด
ในด้านกีฬานั้น ปรากฏว่า พระองค์ทรงสนพระทัยในกีฬาต่าง ๆ ยิ่งนัก โดยเฉพาะทรงโปรดกีฬาประเภทที่ใช้ความกล้าหาญและออกกำลังกาย เช่น เทนนิสและสกีน้ำเป็นต้น และทรงเล่นได้อย่างชำนิชำนาญเป็นพิเศษ
พระราชอุปนิสัยอีกอย่างหนึ่ง ที่ทรงแสดงออกบ่อย ๆ ก็คือไม่ทรงโปรดพิธีรีตรอง เช่นจะเสด็จไปไหนมาไหน บางครั้งและบ่อยครั้งเสียด้วยที่ทรงขับรถพระที่นั่งเอง และทรงขับออกอย่างว่องไว โดยมิได้ทรงบอกกล่าวให้ใครทราบแม้แต่ทหารหรือตำรวจที่เป็นราชองครักษ์เวร ทหารเรือตำรวจที่เป็นเวรเฝ้าถวายอารักขา ต้องคอยจับตาดูพระราชอิริยาบถอยู่ทุกขณะ แม้กระนั้นก็ยังไม่ค่อยทราบ หรือกว่าจะทราบ พระองค์ก็ทรงขับรถออกไปเสียไกลแล้ว ทหารหรือตำรวจที่เป็นเวรองค์รักษ์ต้องวุ่นวายออกรถติดตามถวายความอารักขาให้จ้าละหวั่นไปทีเดียว
