จุดประสงค์ในการเล่านิทาน
จุดประสงค์ดั้งเดิมในการเล่านิทานของมนุษย์นั้น คือ “มนุษย์เราทั่วไปต้องการเครื่องบันเทิงใจในยามว่างงานประการหนึ่ง และอีกประการหนึ่งเป็นผลสืบเนื่องมาแต่ศาสนา ซึ่งเป็นเรื่องที่มีอิทธิพลเหนือจิตใจมนุษย์ และเป็นต้นเหตุให้นิทานเกิดขึ้นมากมาย”
สำหรับสาเหตุที่ว่า ทำไมมนุษย์ทุกชาติทุกศาสนาจึงชอบฟังนิทานนั้น ศิราพร ฐิตะฐาน ได้สรุปไว้ “เพราะนิทานเป็นอาหารทางใจอย่างหนึ่งของมนุษย์ นิทานเป็นแหล่งรวบรวมจินตนาการและความฝัน นิทานเป็นทางออกทางใจของมนุษย์ ทำให้มีความสุขแล้ช่วยผ่อนคลายความทุกข์ในใจได้”
มนุษย์ทั่วไปในโลกทุกหนทุกแห่ง ต่างมีนิทานเล่าต่อๆกันมา ถึงแม้ว่าเราจะต่างชาติต่างศาสนา แต่จะมีข้อเหมือนกันอยู่เสมอ ในเรื่องธรรมชาติของสภาพความเป็นมนุษย์ คือมี โลภ โกรธ หลง มีทั้ง ตลก ขบขัน น่าหัวเราะ และที่สำคัญคือมีความคิดคำนึงคล้ายคลึงกัน และต่างก็มีลักษณะเหล่านี้สืบต่อกันมาเป็นมรดกของมนุษย์ชาติเหมือนๆกัน มรดกแห่งสภาพความเป็นมนุษย์นี้ จะเห็นได้จากคติชาวบ้านและนิทานพื้นบ้าน
ลักษณะของนิทานพื้นบ้าน
กุหลาบ มัลลิกะมาส ได้อธิบายว่า นิทานพื้นบ้านมีลักษณะที่สำคัญ 3 ประการดังนี้
1.เป็นเรื่องเล่าด้วยถ้อยคำธรรมดา เป็นภาร้อยแก้วไม่ใช่ร้อยกรอง
2.เล่ากันด้วยปากสืบกันมาเป็นเวลาช้านาน แต่ต่อมาในระยะหลังเมื่อการเขียนเจริญขึ้น ก็อาจเขียนตามเค้าเดิมที่เคยเล่าด้วยปากเปล่า
3.ไม่ปรากฏว่าผู้เล่าดั้งเดิมนั้นเป็นใครอ้างแต่ว่าเป็นของเก่าฟังมาจากผู้เล่าซึ่งเป็นบุคคลสำคัญยิ่งในอดีตอีกต่อหนึ่ง
เว็บไซต์นี้ แสดงผลได้ดี บนความละเอียด 1024x768 Text Size Medium
วิชา การออกแบบเว็บไซต์เบื้องต้น ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ปีการศึกษา 2554
โรงเรียนนวมินทราชูทิศ มัชฌิม เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 42
