วงศ์ : LILIACEAE
ชื่อที่เรียก : ทั่วไปเรียกต้นหางจระเข้, ว่านหางจระเข้ จีนเรียก น่าเต๊า
ลักษณะ : ต้นหางจระเข้ เป็นไม้ล้มลุกเนื้ออ่อน กลบใหญ่ยาวประมาณ 1 ฟุตใบหนาแข็งและยาว
ภายในใบเป็นวุ้นเมือกๆ ริมใบสองข้างมีหนาม แหลมตามครีบใบ โคนใบใหญ่
ปลายใบแหลม ใบสีเขียว ต้นอ่อนมีเม็ดกระเป็นประขาวๆ ที่ใบ ถ้าต้นแก่จัด
จวนจะมีดอกกระหรือประขาว ก็จะจางหายไป ภายในมีวุ้นและเมือก แผ่ออก
โคนต้นพ้นดินเล็กน้อย มีก้านแข็งแทงขึ้นมาจากกาบกลางต้นตรงโคนต้นเป็นก้านแข็ง
สูงประมาณ3-4 ฟุต มีดอกตอนกลางถึงปลายยอด คล้ายดอกซ่อนกลิ่นตูมๆ
มีสีสลับเหลืองและแดง งามน่าดู แต่ไม่ค่อยจะได้พบเห็นดอกกันนัก เพราะนานๆ
จึงจะออกดอกสักครั้งหนึ่ง
การเจริญเติบโต : มีปลูกกันตามบ้านาและสวนบ้านหมอไทยและหมอจีนทั่วไป ขยาย
พันธุ์ได้ด้วยการแยกหน่อ
สรรพคุณ : เหง้าและราก ต้มเอาน้ำรับประทานแก้หนองใน วุ้นในใบ ฝานให้กลมทาปูนแดง
ปิดขมับ ทำให้เย็นดูดพิษ แก้ปวดศีรษะได้ดีมาก วุ้นในใบจากโคนก้านใหญ่ ผลิต
ทำเป็นยาดำ ใช้รับประทานเป็นยาถ่ายได้ดีมาก และเราก็เรียกกันติดปากว่า แทรก
เป็นยาดำ วุ้นที่เรารีดจากใบ นำมาผสมกับสารส้มรับประทานแก้โรคหนองใน
