ต้นปรง

ชื่อทางพฤกษศาตร์  :  Cycas  Siamensis
วงศ์  :  CYCADACEAE
ชื่อที่เรียก  :  ในไทยทั่วๆ  ไปเรียก  ปรง,  ปรงป่า  ทางพายัพเรียกมะพร้าวเต่า
ลักษณะ  :  เป็นไม้พุ่มล้มลุกลงหัวใหญ่  ก้านใบกลมแข็ง  ยาวราว  2  ฟุตเศษๆ
                   ใบออกเป็น   2   ข้างเป็นคู่ๆ  กันไปตลอดก้าน  คล้ายกระดูกงู  ใบเล็ก
                    แหลมยาวและแข็ง  ยาวราว  3  นิ้วฟุต  ต้นเตี้ยแจ้  แบบเป็นพุ่มศีรษะโต
                    กิ่งก้านงอกงาม  เจริญจากศีรษะงามน่าดูทีเดียว  มีดอกที่ยอดขกงต้นสวยน่าดุ
การเจริญเติบโต  :  มีขึ้นตามป่าโปร่ง  ป่าแดง  ที่แห้งแล้งเชิงเขา  มีมากทางภาคเหนือ  ตาม
                            บ้านและวัดก็มีปลูกกัน  เพราะเอามาใช้ทำพวงหรีดได้ดี  ต้นปรงเป็นต้นไม้
                            ที่ทนทานต่อดินฟ้าอากาศ  อาศัยแต่น้ำค้างก็เจริญเติบโตได้  ขยายพันธุ์ด้วย
                            การแยกหน่อ
ประโยชน์  :  เอาใบมาทำพวงหรีด  ใช้ใบ  2  ก้านโด้งเข้าหากันจะเป็นวงโค้งงามใบก็แข็ง  ทนทาน
                   ดีมาก  ปลูกไว้เป็นไม้ประดับบ้านใส่กระถางก็งามน่าดูทีเดียว
สรรพคุณ :  ดอกมีรสเผ็ด  บำรุงร่างกายให้สมบูรณ์  แก้ลมดีและเสมหะพิการ  บำรุงธาตุ  หัว  นำมา
                  ฝนปรุงกับสุรา  แก้ฟกบวม  รักษาแผลเรื้อรัง  แก้แผลกาย  ใช้เป็นยาสมานแผลได้ดีมาก
                  ปรงนี้  นำมาทำเป็นยา  ใช้ทาแผลที่อักเสบ  หรือใช้ดูดหนองฝีและดับพิษ  ชาวป่าทางภาค
                  เหนือนิยมใช้กันมาก