ชื่อทางพฤกษศาสตร์ : Butea frondosa
วงศ์ : LEGUMINOSAE
ชื่อเรียก : ทั่วไปเรียก ทองกวาว จ.ราชบุรีเรียก ทองต้น ทางพายัพเรียก ก๋าว
จ.อุบลราชธานีเรียก จาน
ลักษณะ : ต้นทองกวาว เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ดอกคล้าย
ดอกแคแดง มีสีแดงแสด ก้านหนึ่งมีใบย่อย 3 ใบ ลักษณะคล้ายใบ
ทองหลางใบมน ใบดกแน่นหนาทึบ ดอกออกเวลาทิ้งใบดูแดงไปทั้ง
ต้น ลักษณะของดอกใหญ่สีแดง งามคล้ายดอกแคหรือดอกทองหลาง
เนื้อไม้เมื่อยังใหม่ เนื้อเหลืองนวล ไม่มีแก่น ทิ้งเอาไว้นานๆเข้าก็กลาย
เป็นสีนวลปนเทา เนื้อไม่ห่าง อ่อน พอแห้งแล้วจะเบา และหดตัวมาก
ไม่แข็งแรงทนทานน้ำหนัก 1 ลูกบาศก์ฟุตต่อ 34-35 ปนนด์
การเจริญเติบโต : มีขึ้นประปรายในป่าเบญจพรรณ ป่าราบ หรือป่าแดง
ป่าทุ่ง ทั่วประเทศ
ประโยชน์ : ดอก รับประทานเป็นอาหารได้ เนื้อไม้เอามาทำกระดาน ทำ
อุปกรณ์ต่างๆ ดอกให้สีเหลือง ใช้ย้อมผ้าได้ ส่วนต้นนั้นจะปลูกเอาไว้
เลี้ยงครั่งกันมาก ถ้าเผาเป็นถ่านจะได้ความร้อนเป็นแคลอรี่ 6607
สรรพคุณ : ดอกใช้ถอนพิษไข้ ขับปัสสาวะ
ใบ ตำพอกแก้สิว และฝี ใบ เข้ายาบำรุงกำลัง
ยาง รับประทานแก้ท้องร่วง
เมล็ด ขับไส้เดือนและพยาธิ
เมล็ดนำมาบดผสมกับน้ำมะนาว ทาแก้ผิวหนังอักเสบ แก้คันแสบร้อน
หนังเป็นผื่นแดงคัน